Główna » 2013 » Marzec » 30 » Zasady Dialogowania
22:37 Zasady Dialogowania | |
 Wielkimi krokami zbliża się pierwsza próba mentalnego treningu Facylitacji - dialogowanie! Najwyższa pora przybliżyć to zjawisko, co mam na myśli używając tego sformułowania? Jest to Forma zbiorowej pracy wewnętrznej, coś jak medytacja, która odbywać się będzie na przestrzeni określonego odcinku czasu za pomocą Forum, spotkań lokalnych w realu lub za pomocą hangouta. Poprzedzać go będzie wybór tematu na którym skupiać się będziemy, eksplorując Śnienie, a więc świat wizji, odczuć, doświadczeń snów, zdarzeń spontanicznych, tao... Każdy uczestnik dialogowania jest kanałem dla Śnienia i stara się wnosić wszystko co w trakcie procesu mu się pojawi... Celem jest wyrażenie i interakcja wszelkiego rodzaju pojawiających się Figur Sennych. Najlepiej by było, gdyby wypowiadający się za każdym razem przedstawiał z pozycji jakiej roli wewnetrznej to robi. Role/figury można zmieniać, w szczególności te, które ze sobą polaryzują. Możemy się w nie wczuwać, podgrywać, ale też przede wszystkim dzielić się naszym autentycznym doświadczeniem. Będziemy potrzebowali inwencji twórczej, aby odegrać figury, które mogą być przez nas najbardziej marginalizowane. To może być cokolwiek: bezdomny z ulicy, przywódca reżimu komunistycznego, przestępca, Hitler... Pracując na poziomie Esencji postaramy się znaleźć znaczenie każdej z tych ról, choćby najbardziej odległej dla naszej tożsamości i kultury. Dialogowanie będzie swoistego rodzaju teatrem. Stworzymy coś na kształt samouzdrawiającego się pola dialogowego. Nad wszystkim mam nadzieję czuwać będzie Świadomość, którą rozumiem jako głos, który zauważa wszystko co się w danej chwili dzieje. Świadomość może wnosić każdy. Jest to podstawowe narzędzie dialogowania, na temat jej roli należałoby napisać jakiś osobny artykuł !  Takie zanurzenie się w Śnieniu może nam dać poczucie głębokiej wspólnoty, kontaktu ze sobą, z archetypami, które w nas drzemią, poczucie wzajemnej bliskości. Chciałbym po krótce wymienić parę zasad dialogowania, których warto abyśmy się trzymali: 1. Głęboka Demokracja. Jest to zasada w myśl której nie tylko staramy się wnosić wszystko co się w nas pojawia, ale także eksplorować doświadczenia, które mają tendencje być marginalizowane. W szczególności chodzi tu o zauważanie i wnoszenie przestrzeni snu, wizji, ale też zranień, cierpienia, złości. Doświadczenia podczas dialogowania rezonują w nas, co może powodować, że wiele osób będzie dopełniać doświadczenie pojawiające się w danym uczestniku procesu. Każda osoba biorąca udział w przedsięwzięciu jest kanałem pola dialogowego. Czuje się niejako zobowiązana, aby wnieść wszystko co się w niej na dany moment pojawia. GD jest wyzwaniem, któremu będziemy starali się podołać 2. Styl wypowiedzi, ekspresja może być dowolna! Niezrozumiałość też jest pewną rolą. Można malować obrazy i wysyłać je na Forum, pisać wiersze, czy nawet zatańczyć taniec, który nagrany wysyłamy w postaci filmiku lub przedstawiamy lokalnie zebranym osobom 3. W dialogowaniu nie ma podziału na tych co nauczają i tych co są nauczani. Może się pojawić rola Nauczyciela, ale wtedy dobrze byłoby ją zauważyć i przedstawić spektrum odczuć jakie wobec tej roli żywimy. Nie ma także podziału na uzdrawiaczy i uzdrawianych. Pole uzdrawia się samo poprzez ekspresję ! 4. Świadomość jako narzędzie podstawowe. Przez świadomość rozumiem zauważanie wszystkiego co się aktualnie podczas dialogowania wydarza. Będzie służyć społeczności jeżeli będziemy ją wnosić do pola dialogowania. Dlatego robimy to w miarę często. Można dopytywać, aby pobudzać tę świadomość. Świadomość rozgranicza Figury, zauważa progi, milczenie, komentuje nastrój w grupie. To także światełko nakierowane na to co dzieje się we mnie podczas dialogowania. 5. Podstawowe zjawisko w oparciu o które dialogujemy to Rezonująca Obecność. Oznacza to, że odpowiadam swoim doświadczeniem na Twoje doświadczenie, nie szukam adekwatności, ale wysycenia tego co się we mnie pojawia w wyniku rezonansu. 6. Bezpieczeństwo. Musimy być bardzo uważni na momenty przekraczania granic. Chronić przede wszystkim siebie, ale też innych w momentach interakcji. Zauważać i wnosić zranienia. Przemoc w procesie dialogowania będzie jedyną rzeczą, której będziemy się starali świadomie przeciwdziałać. Rozumiem przez nią interakcję, w której nie zauważa się przestrzeni drugiej osoby. Ważne jest abyśmy bezpośrednio i nieagresywnie umieli sami tę przestrzeń określać. Sztuka polega też na tym, aby znaleźć kanał dla poszczególnych ekspresji, także dla emocji, które są trudne, dla złości, którą odczuwamy wobec innych osób. Wierzę, że można dawać im ujście i przy okazji nie robić tego inwazyjnie. Psychologia mówi o wielu takich narzędziach: np komunikaty z pozycji Ja, czy np asertywne okazywanie złości. Myślę że będziemy się w trakcie procesu szkolić w tych umiejętnościach  7. Facylitacja konfliktów interpersonalnych. To druga zasada bezpieczeństwa. Będziemy się starali nie unikać, nie tłumić konfliktów, ponieważ są one podstawowym zjawiskiem w świecie, a więc muszą znaleźć swoje odzwierciedlenie w zespole facylitatorów. Według mnie powinniśmy z konfliktami postępować jak z ogniem. Jeśli dotyczą interakcji personalnej, to postaramy się nie wciągać w nie całego Forum, ale facylitować bezpośrednio przy pomocy hangouta. Na ten moment jestem gotowy udzielać się w tej facylitacji, myślę, że w zespole znajdą się też inne osoby, które będą to robić. 8. Podkreślanie subiektywności stanowiska. Wypowiadając się podkreślamy tu i ówdzie, że wypowiadamy własne zdanie, szczególnie jeśli dotyczy kwestii osobistych. Staramy się nie pouczać innych, wychodzić na mądrzejszych. Jeśli stanie się inaczej zauważmy to i poszukajmy co się za tym kryje. Podstawową zasadą jest równość i partnerstwo wszystkich uczestników. Nie prowadzimy terapii z podziałem na role podczas dialogowania, nie szukamy też swoich guru ;) poproszę o zadawanie pytań w komentarzach ! | |
|
| |
| Liczba wszystkich komentarzy: 9 | |||||||||
| |||||||||
) 
nie mam jeszcze zaplecza Rangi. 